Η καλύτερη ανταμοιβή μου είναι το χαμόγελο των πελατών μου
όταν δοκιμάζουν τα μαμαδίστικα φαγητά μου, ή όταν με βλέπουν με τα φρέσκα αβγά στο καλαθάκι από τις κότες της μαμάς, ή με τα καρπουζοπέπονα από το μποστάνι του μπαμπά.

Κι επειδή μου αρέσει να μαθαίνω νέα πράγματα, τη χειμερινή περίοδο που πέφτει η ένταση του καλοκαιριού, παρακολουθώ οπωσδήποτε σεμινάρια μαγειρικής.
Επιπλέον, ως μέλος της Λέσχης Γαστρονομίας Μυκόνου και της Λέσχης Μαγείρων Κυκλάδων και Δωδεκανήσων, έχω ενεργή συμμετοχή σε εκθέσεις και σε διάφορες εκδηλώσεις, προβάλλοντας την τοπική μας κουζίνα και παράδοση.

Τα τελευταία χρόνια οργανώνω μαθήματα μαγειρικής για μικρούς και μεγάλους επισκέπτες του νησιού μας, που ενδιαφέρονται για την τοπική γαστρονομία. Τους δείχνω απλές μυκονιάτικες συνταγές χρησιμοποιώντας τα παραδοσιακά υλικά του τόπου μου. Είναι κάπως περίεργο, ταυτόχρονα όμως και διασκεδαστικό, να βλέπω τις αντιδράσεις των «μαθητών» μου καθώς ζυμώνουν και αγγίζουν –για πρώτη τους φορά– αφράτο ζυμάρι για τη Μυκονιάτικη Κρεμυδόπιτα ή όταν «τσιμπούν» μαζί μου τα παραδοσιακά «Τσιμπητά». Και ακόμη όταν κόβουμε το χοιρινό κρέας με τα δυο μαχαίρια –όπως παλιά–, που το κάνουμε κιμά για τα μυκονιάτικα «Χοιροσφαΐσια Κεφτεδάκια».
Τα μαθήματα αυτά καταλήγουν πάντα σχεδόν σε γιορτή, αφού όσο μαγειρεύουμε τσιμπολογάμε κιόλας και στο τέλος καθόμαστε παρεΐτσα, πίνουμε το κρασάκι ή το ουζάκι μας, και απολαμβάνουμε όλοι μαζί τις δημιουργίες μας μέσα σ’ ένα χαρούμενο κλίμα.